Leczenie uzależnienia od alkoholu, zwane farmakoterapią, jest jednym z wielu składników kompleksowego podejścia do tego problemu. Farmakoterapia może pomóc osobom uzależnionym od alkoholu w złagodzeniu objawów odstawienia, zmniejszeniu pragnienia alkoholu i poprawieniu zdolności do kontroli picia. Oto niektóre z leków stosowanych w farmakoterapii uzależnienia od alkoholu:

Syndrom Dorosłego Dziecka Alkoholika (DDA) dotyczy osób dorosłych, które w dzieciństwie doświadczyły życia w rodzinie z problemem alkoholowym. Te doświadczenia z dzieciństwa wpłynęły na ich dorosłe życie w wielu aspektach, w tym na ich zdolność do nawiązywania relacji, radzenia sobie ze stresem oraz postrzegania siebie i otoczenia. 

Bezsenność określana jako zaburzenia snu została sklasyfikowana w ICD-10 i zaliczona do grupy zespołów behawioralnych związanych z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi pod kodem F51 jako nieorganiczne zaburzenia snu; lub do grupy zaburzeń okresowych i napadowych kodem G47 jako zaburzenia snu. Bezsennością określa się wszystkie dysfunkcje długości i jakości snu, które powodują objawy psychopatologiczne i komplikują normalne funkcjonowanie człowieka w ciągu dnia, co w efekcie przyczynia się do spadku nastroju i pogorszenia samopoczucia. 

Choroba afektywna dwubiegunowa lub Zaburzenie afektywne dwubiegunowe (ang. Bipolar Disorder) to jednostka chorobowa dawniej zwana chorobą maniakalno-depresyjną, w klasyfikacji ICD-10 otrzymała kod F31 i zaliczono ją to grupy zaburzeń nastroju tzw. afektywnych. ChAD charakteryzuje się naprzemiennym występowaniem epizodów depresji albo manii, pomiędzy którymi następują okresy remisji polegające na uciszeniu się objawów. Należy pamiętać, że zachowanie chorej osoby nie wynika z jej złośliwości, a jest wynikiem choroby - zaburzeń, a szybkie zdiagnozowanie i skuteczne leczenie jest niezwykle istotne, ponieważ przebieg oraz emocje jej towarzyszące sprawiają, że nieleczona ChAD w wielu przypadkach zostaje zakończona samobójstwem. 

Nerwica ogólniej Zaburzenia nerwicowe pod postacią somatyczną związane ze stresem zostały opisane w ICD-10 kodami F40-F48. Zaliczają się do nich Zaburzenia lękowe pod postacią fobii, napadów panicznego lęku, zaburzeń lękowych uogólnionych lub zaburzeń depresyjno-lękowych. Lęk to naturalna emocja odczuwana przez każdego człowieka od czasu do czasu. Jest to naturalna reakcja organizmu na stresujące sytuacje np.: ważny egzamin, wystąpienie publiczne, ślub, zmianę pracy, ważną uroczystość, które w rzeczywistości są niegroźne. Jednak gdy lęk występuje jako zaburzenie jest tak silny, że osoba unika tych sytuacji, a przy zetknięciu się z nimi ogarnia ją bardzo silne przerażenie, które uniemożliwia jej normalne funkcjonowanie i znacznie obniża jakość jej życia.